Veiligheid, de naam voor het gevoel van geborgenheid. Dit gevoel is vaak gerelateerd aan een bepaalde omgeving of persoon(en).
Het onderwerp en thema voor dit project heeft vele namen en omschrijvingen gehad zoals melancholie, reizen en herinneringen. Dus het is een moeilijk iets voor mij. Ik heb het gevoel dat ik niet weet wat het is of waardoor het komt. Ik probeer me dit voor te stellen en te benoemen in de hoop het uit te leggen. Wat ik wel weet is dat het volledig gebaseerd is op herinneringen die allemaal uit verschillende aspecten bestaan. Levendige herinneringen aan vijftien jaar zomervakantie in Frankrijk, vol kleur, geur en emoties. Maar ook herinneringen aan vakanties toen ik jong was, alleen een warm gevoel blijft over en is niet meer dan een lijnenpatroon dat ik terugleid naar de architectuur, hier heb ik het over Rome twaalf jaar geleden.
Het maakproces en het uitvinden van het gevoel gaan hand in hand. Ik probeer herinneringen die ik heb te vertalen en daarop te reflecteren wat hun impact/invloed op mij is.
"UNDER THE WEIGHT OF"
Paginas van mijn procesboek
OORZAAK, EMOTIES EN DOEL ACHTER DIT PROJECT
We zijn een drieling, eenentwintig jaar oud, en alle drie op een soort zelfde punt in ons leven. We denken eraan om het huis uit te gaan, onze interesses en prioriteiten wijken langzaam af van elkaar en we daten natuurlijk. Ergens in mij heb ik de angst dat door corona wij de laatste jaren die we samen hebben verdoen omdat we het huis niet uit kunnen. Naar mijn idee zal heel snel het scenario ontstaan dat we allen het huis verlaten, een relatie hebben en een baan, waardoor we geen tijd meer hebben om herinneringen te maken als we voor de pandemie deden. En heel eerlijk word ik daar verdrietig van. Als het kon zou ik ons leven op pauze zetten en pas weer hervatten wanneer alles voorbij is. Helaas kan dit niet dus het beste wat ik ermee kan doen is er iets van maken dat ons zal herinneren aan de goede en tijden en het gevoel van geborgenheid.
​
Het doel is om de herinneringen in materialen te vertalen. Kleur, geur, beeld, gevoel zal worden omgezet in tactiele textiele objecten. Om de rijkdom aan herinneringen en beelden goed te kunnen vertalen heb ik een groot variatie aan materialen nodig als zijde, wol, epoxy en acrylverf. De keuze voor de materialen zal zich gaandeweg het project wijzen. De combinaties en contrasten tussen de materialen zal het beeld interessant maken. Het voor ogen eindproduct zijn vijf dekens die iedere een eigen locatie verbeelden. Dekens zijn voor mij een metafoor van het gevoel van geborgenheid. Een textiel object dat een ge- voel van comfort en veiligheid geeft. Een lange herinnering als mijn ouderlijkhuis zal een dikke deken worden die zwaar is en warm. Een vluchtige herinnering als Rome zal een deken zo dun als een dubbele laag zijde kunnen zijn. Soepel, zacht en licht in gewicht, niet beladen onder een hoop emoties, impressies en beelden.
​
‘UNDER THE WEIGHT OF’ als titel heb ik gekozen omdat het voor ogen eindresultaat dekens worden die je omslaat en (zwaar) beladen zijn met emoties. Hoe meer emoties hoe zwaarder de deken door de hoeveelheid materiaal en vulling.